Fuck Diversity: We want decolonization.

Titel: Fuck Diversiteit:

 

Ondertitel: We willen dekolonisatie

Korte tekst: Afgelopen woensdag mocht de University of Colour een pitch houden bij een Tegenlicht Meet-Up over 'de slimme universiteit'. Hierbij gaf Mc Rational een korte speech over het belang van dekolonisatie ten opzichte van diversiteit.

De tekst zelf:

Het filmpje van de speech is hier terug te vinden. Ik was gevraagd een drie minuten pitch te houden waarmee ik de volgende vragen diende te beantwoorden: Vanuit welk probleem/gebrek zijn we ontstaan, wat we doen om verandering teweeg te brengen en welke vervolg stappen er nodig zijn. Hieronder de text van de speech: 

"Tijdens de bevrijding  van het Maagdenhuis afgelopen jaar ontstond het initiatief van de "University of Colour": een geëngageerde groep van studenten, docenten en activisten die zich richten op het dekoloniseren van de Universiteit en de maatschappij. Boven de poort van het maagdenhuis hing een spandoek met het statement; ‘geen democratisering zonder dekolonisering’. In de daarop volgende eisenlijst werd uitgelegd dat democratisering van de universiteit betekenisloos is zonder het aanpakken van de onderdrukkingsmechanismen richting vrouwen, mensen van kleur, de LGTBQIA+ gemeenschap, mensen uit de economische onderklassen, ongedocumenteerden mensen en mensen met een handicap. Hoewel de Nieuwe Universiteit als studentenbeweging en Rethink UvA vanuit de docenten relevante vragen stelde met betrekking tot rendements denken , top-down management en transparantie m.b.t. geldzaken,  echter was het probleem dat zij op geen manier de relevante vragen stelden voor de gemarginaliseerde meerderheid van deze planeet. Vragen over de globale sociaaleconomische ongelijkheid tussen het noorden en zuiden, het milieu en of vragen over racisme, sexisme, klassisme, validisme, homofobie, heteronormativiteit, en of neo-koloniale vormen van dominantie, werden geheel buiten beschouwing gelaten.

Inmiddels hebben we als de University of Colour een dekoloniale school opgezet die morgen van start gaat met meer dan 70 inschrijvingen waarbij we samen met kunstenaars, hoogleraren, verhalenvertellers, activisten, en vluchtelingen organisaties een programma hebben opgericht dat drie maanden duurt, waarbij we het onderwijs zelf ter hand nemen. Verder hebben we na de bevrijding een commissie opgericht die gaat kijken naar diversiteit en dekolonisatie op de UvA, die verbonden is aan de commissie democratisering en decentralisering. Hiermee hebben we onze dekoloniale strijd in het hart/ centrum geplaatst van de mainstream witte studenten beweging. Hiermee is het statement ‘No democratisation without Decolonisation’ via die commissie in de praktijk gebracht. Verder hebben we onder andere radio shows gehouden, en lezingen, filmscreenings, dialogen, en panel discussies georganiseerd om  het bewustzijn te vergroten.

De eerste stap die nodig is om tot een gedekoloniseerde universiteit te komen is om het geheugen te herstellen over het koloniale verleden, waar immers de eerder genoemde vormen van onderdrukking zijn wortels vinden. Hierbij moeten de ervaringen en verhalen van onderdrukte groepen centraal komen te staan, als vetrekpunt voor het stellen van relevante vragen; en het vormen van nieuwe verhalen en denkkaders. Dekoloniseren is het in de praktijk brengen van de woorden van Frantz Fanon die stelde dat “the last shall be first, and the first last”. Dus geen termen meer als gouden eeuw, maar termen als zwarte holocaust, geen verhalen over zeehelden tijdens sail maar zeeschurken en verzetshelden, geen verlichtingsdenkers maar patriarchale racisten, geen moderne geciviliseerde beschaving maar een koloniale roofstaat. Dit zijn de meer gangbare termen wanneer men het perspectief van de onderdrukte groepen als een vertrekpunt neemt, voor het vormen van hun wereldbeeld.

Diversiteit is een gevaarlijk, hol en op zichzelf staand amoreel begrip dat van alles kan betekenen, je kan het hebben over biodiversiteit, diversiteit van producten, diversiteit van huidskleur, etniciteit en seksuele oriëntatie. Diversiteit klinkt positief, cool, leuk en haalbaar maar draagt niet in zich de diepere betekenis en focus die het morele en historische begrip dekolonisatie in zich draagt. Diversiteit is een woord dat comfortabel licht in het witte oor, maar in zich het gevaar draagt dat sociale, economische en politieke machtsverhoudingen en de daar achterliggende ontstaansgeschiedenis buiten beschouwing worden gelaten. We praten namelijk niet over diversiteit in een historisch en sociaal vacuüm. We praten erover omdat het koloniale verleden zich manifesteert in de hedendaagse instituties, taal, sociale relaties en cultuur.

Het begrip diversiteit op zichzelf draagt niet bij aan een geheugenherstel of beter inzicht met betrekking tot het koloniale verleden en de daarbij behorende onderdrukkingsmechanismen. Daarom; Fuck diversiteit: we willen dekolonisatie! Het belang van dekolonisatie erkennen is de eerste stap naar een rechtvaardigere wereld en is een morele, sociale, en historische verantwoordelijkheid die we met zijn allen dragen."

Wat me verder opviel die avond was dat het publiek er wat bleekjes bij liep. Wat bevreemdt als je bedenkt dat diversiteit één van de kern onderwerpen van de aflevering was.  Drie maal raden waardoor dat komt. Hier nog wat links naar artikelen die aansluiten op de speech.

Foto van studenten in Oxford, laat duidelijk zien waar de University of Colour en anderen nu dus ook mee zitten. Namelijk met de vraag ‘Will you listen, while we speak?’ http://www.telegraph.co.uk/education/universityeducation/12064939/We-dont-want-to-erase-Cecil-Rhodes-from-history.-We-want-everyone-to-know-his-crimes.html


‘Diversity is a dirty word’ by Nathaniel coleman.
https://www.academia.edu/12156321/Diversity_is_a_dirty_word_-_UK

De titel van Gloria’s boek zal zijn ‘witte onschuld’. Diversiteit, wanneer deze decolonisatie verdrukt, faciliteert naar onze mening deze witte onschuld.

“Diversity" sounds polite and hopeful. It's how we talk when we can't talk about race, or when whites get nervous.”
http://www.salon.com/2015/10/26/diversity_is_for_white_people_the_big_lie_behind_a_well_intended_word/

“Diversity is how we talk about race when we can’t talk about race. It has become a stand-in when open discussion of race is too controversial or — let’s be frank — when white people find the topic of race uncomfortable. Diversity seems polite, positive, hopeful.”

http://mediadiversified.org/2015/12/30/is-diversity-is-only-for-white-people/

‘How to uphold white supremacy by focusing on diversity and inclusion’:
“Affirmative action was created in recognition of a centuries-long legacy of racism and historically discriminatory hiring/admissions practices. It is remedial in nature, and requires the recognition of past and ongoing wrongs that need to be righted. In stark contrast to this, diversity emphasizes the pragmatic benefits to morale, productivity, and profits. Diversity is the practice of mixing together different bodies within a common organization, and is a prime resource to be capitalized upon by businesses and organizations that are white owned and/or operated. Diversity still benefits those in power by taking advantage of the various experiences and vantage points of different racial/gender/sexual backgrounds. Rather than respecting difference and redistributing power based on it, diversity only “celebrates” difference in order to exploit multiculturalism for its economic value.”
https://modelviewculture.com/pieces/how-to-uphold-white-supremacy-by-focusing-on-diversity-and-inclusion

Een goed academisch artikel: Ahmed, Sara. "The language of diversity." Ethnic and Racial studies 30.2 (2007): 235-256.

‘four ways white privilege shows up in social justice movements’
http://universityofcolour.com/post/115474858083/four-ways-white-privilege-shows-up-in-social

In this context, diversity agendas are hindrances rather than stepping stones to justice and equity. Diversity might be the inclusion of a lesson about Chinese-American contributions to American infrastructure within a lesson about westward expansion. It might also be learning about traditional Native American garments during November lessons about the observation of Thanksgiving at Plymouth colony. In both cases, diversity signifies the inclusion of communities on the margins in ways that do not decenter dominance, but actually insulate it. 

http://harlot.media/articles/1058/we-need-a-decolonized-not-a-diverse-education

It’s not for the black person to be more open-minded. It’s for the white person to be less racist. It’s not for the trans person to prove why she needs to use the female bathroom. It’s for the bigot to stop attacking trans people. The problem with me coming to the table to talk about diversity is the belief that I have some role to play in us accomplishing it, and I don’t. And the fact that I have to return to that table often should be proof that such discussions aren’t achieving what they are supposed to.

And whose diversity is it anyway? Are we truly being diverse, or are we just widening that hierarchal lens for one sector of the population to broaden their view of the world? For some people, an Asian sidekick in a movie is diversity. Or a white woman putting on a Kimono. But who is this diversity benefiting? And what about diversity’s side effects, like cultural appropriation, which some people still look upon as a positive thing?

http://lithub.com/marlon-james-why-im-done-talking-about-diversity/ 

The International Call for Decolonization.

Colonialism was an international (criminal) project, and ending its remnants requires an international movement for decolonization. The University of Colour is an initiative that did not start within a vacuum. With this post, we want to pay tribute to all the movements and organizers that preceded us. We hereby give our gratitude to the:

 

Voices from South Africa: The University of Cape Town has made yet another petition to sign. This one comes from the South African student, staff and workers movement called Rhodes Must Fall. Their goal is to move “towards the decolonization of the university as a whole" and to combat institutional racism. The SA students congress from the University of KwaZulu-Natal have followed their example.

Voices from the United Kingdom: The London School of Economics, University College London, the University of Warwick and the University of York, among others, have started campaigns under the name Why is my curriculum white?, challenging the Eurocentricity of university curricula. In addition, students from Oxford University have started the “Alternative Reading List Project’’ to bring attention to marginalized voices within academia. Oxford now also started has a Rhodes Must Fall Movement called Rhodes Must Fall Oxford. Also students in Cambridge have started a decolonial movement. Also in SOAS you can see debates around decolonising the University emerging.

 

Voices from the United States: In 2010, a gathering of activists, artists and scholars took place at the University of California, Berkeley, to stand behind the idea of a Third World College and the decolonization of the university. In addition, the Why is my curriculum white? campaign has also reached Yale University.

Voices from Europe: Even Europe itself seems to acknowledge the Eurocentricity of European universities.The project ALICE secured a five year funding from the highly competitive European Research Council (ERC). This project is led by professor Boaventura de Sousa Santos who summarized his work on European Universities in four words: ‘’democratize, decolonize, decommodify, depatriarchize.’’
Furthermore, you have different decolonial summer schools being opened in Europe as can bee seen for instance in Barcelona, Granada, Amsterdam, and Middleburg.

Voices from The Netherlands: Amsterdam United strives towards ‘an inclusive university,’ stating in their petition that "the dominant narrative is that everyone has equal rights and chances, but in practice students and staff experience that this is not the case,” thus calling for more diversity and equal chances at the University of Amsterdam. They also called for the “decolonization of the curricula and to give room for reflection on dominant discourses.” In an article titled Why is my university so white? Time for more diversity written by New Urban Collective, the following question was asked: “This institutional whiteness is often taken as normal, but is it really normal that an education center, placed in a city [Amsterdam] where more than 50 percent of the youth is from migrant backgrounds, is so dominantly white? And what does this whiteness and lack of diversity then say about the university, science and society?” In addition, two campaigns were launched in the Netherlands that were inspired by similar campaigns launched in Harvard, Cambridge, Oxford and UCLA, among others, called#ItooamVU and #ItooamUva, aiming to make people aware of microaggressions within universities.

Finally, we also want to thank some of the movements within universities who have supported our demands, such as Occupy LSE, the Free University of Sheffield and Democratize SOAS.

These are just some of the many movements and voices from which the University of Colour draws knowledge and strength. Can you feel it too? It is time for decolonization!

Do you know of any more movements and/or initiatives that inspired you which were not mentioned here? Please share them in the comment section here so we can all see them and get inspired. These can be actions from the past as well as from the present.